چرا باید به بریتیش یا آمریکایی گرایش داشت؟

در جامعه جهانی امروز، زبان انگلیسی به عنوان یکی از زبان‌های مهم و فرعیِ ارتباط بین المللی شناخته می‌شود. با وجود اینکه به طور کلی رویکردی یکپارچه نسبت به زبان انگلیسی وجود دارد، هنوز گروه‌های مختلفی وجود دارند که حق رای برای اختیار زبان انگلیسی خود را دارند. بریتیش و آمریکایی دو رویکرد مهم هستند که در مورد زبان انگلیسی به دنبال ورودی‌های مختلف هستند. در اینجا بررسی می‌شود که چرا به علت استفاده از زبان‌ انگلیسی در سازمان دولتی، اشخاص و شرکت‌های بین‌المللی، و تصمیم‌گیری درباره‌ی بریتیش یا آمریکایی گرایش داشته باشیم.

در سازمان‌های دولتی و شرکت‌های بین‌المللی، به دلیل طیف گسترده‌ای از افرادی که در آنجا به کار می‌روند، استفاده از زبان انگلیسی مشترک است. با این حال، برای اینکه استفاده از زبان انگلیسی در صحیح ترین حالت خود باشد، باید همیشه متذکر شد که دو نسخه زبان انگلیسی وجود دارد. این دو نسخه اصلی، بریتیش و آمریکایی هستند. به جرات می‌توان گفت که زبان انگلیسی بریتیش و آمریکایی دو نسخه به شکل برجسته در جهان رایج است.

کسانی که به بریتیش یا آمریکایی گرایش دارند، دلایل مختلفی برای این گرایش دارند. ممکن است به دلایلی همچون تقویت تلفظ، مهارت در استفاده از واژگان، و یا تسلط به گرامر زبان انگلیسی، پایبند باشند. به جرات می‌توان گفت که با رعایت این مسأله، وضعیت و بهبود تسلط بر زبان انگلیسی به استانداردهای بریتیش یا آمریکایی، به شدت تسهیل شده و باعث افزایش اعتماد به نفس شخص و همچنین آینده‌ی کاری آنها خواهد شد. قابل ذکر است که به دلیل رویکرد متفاوت در استفاده از زبان‌ انگلیسی بین دو نسخه‌ی بریتیش و آمریکایی، دانشجویان و دانش‌آموزان نیز ممکن است تمایل داشته باشند به یکی از این دو رویکرد گرایش داشته باشند.

در نهایت، باید گفت که استفاده از یکی از دو رویکرد بریتیش یا آمریکایی تظاهری از اعتقادات فردی نیست، بلکه تاثیر مستقیم بر استانداردهای ارتباطی و سطح تسلط به زبان انگلیسی دارد. بنابراین، انتخاب این رویکردها در مورد زبان‌ انگلیسی شخصی است و بر اساس نیاز شخص و علاقه‌ی او به هر یک از این رویکردها متفاوت است.

"فرق‌های زبانی در بریتیش و آمریکایی اهمیت دارد. (فرق زبانی، بریتیش، آمریکایی

فرق‌های زبانی بین بریتانیایی و آمریکایی از جمله مسائلی هستند که در مطالعات زبان و ارتباطات یکی از موضوعات پرطرفدار محسوب می‌شوند. هر دوی این دو منطقه دارای تفاوت‌های گوناگونی در ساختار، جمله‌سازی، لغت و نحوه تلفظ هستند که می‌تواند برای فردی که قصد یادگیری زبان انگلیسی را دارد، تاثیر مهمی داشته باشد.

در مورد تفاوت‌های ساختاری بین بریتانیایی و آمریکایی می‌توان به دو نکته اشاره کرد. در امر استفاده از حروف بزرگ، آمریکایی‌ها معمولاً حروف بزرگ بیشتری را در واژگان خود به کار می‌برند. همچنین در بریتانیایی، استفاده از حال ساده صرفاً برای بیان زمان حال و آینده کافی است، اما در آمریکا برای بیان زمان آینده باید از شکل will و شکل زمان گذشته ساده استفاده شود.

تفاوت‌های لغت و واژه‌هایی که در هر کدام از نژادهای زبانی مورد استفاده قرار می‌گیرند، می‌تواند متشکل از مفاهیم، عبارت‌ها و کلمات باشد. برای مثال، در آمریکا کلمه apartment به کار برده می‌شود، اما در بریتانیا مورد استفاده است که معادل آن flat است. همچین، در بریتانیایی به جای کلمه pavement از کلمه pavement برای معنای پیاده‌راه استفاده می‌شود.

نحوه تلفظ کلمات نیز در این دو نژاد متفاوت است. کلماتی که در آمریکا با تلفظ /r/ در انتهای کلمه تلفظ می‌شوند، در بریتانیا تلفظ نمی‌شوند. به عنوان مثال، کلمة car در آمریکا کار و در بریتانیا کا می‌شود. همچنین، تلفظ کلماتی مانند tomato یا schedule در این دو نژاد نیز متفاوت است.

بنابراین، تفاوت‌های زبانی بین بریتانیایی و آمریکایی می‌تواند برای فردی که قصد یادگیری زبان انگلیسی را دارد، تاثیر مهمی داشته باشد و باید در هنگام یادگیری این زبان به این نکات دقت شود.

تاثیر گرایش به بریتیش یا آمریکایی در فرهنگ و زبان

هر کشوری دارای فرهنگ خود است که ممکن است با فرهنگ کشورهای دیگر متفاوت باشد. در مورد زبان نیز همین اتفاق رخ می‌دهد. در اینجا می‌توان به دو گرایش در زبان و فرهنگ دنیای غربی اشاره کرد، یعنی بریتیش و آمریکایی.

گرایش به بریتیش یا آمریکایی در زبان و فرهنگ ممکن است تاثیر زیادی بر روی تفکرات و رفتارهای افراد داشته باشد. بر اساس داده‌های آماری، بیشتر زبان‌آموزان در سطح جهان بیشتر به زبان انگلیسی آمریکایی ولی آموزش مدارس در بیریتانیا استوار هستند. در نتیجه، در کشورهایی که به آمریکایی معتقدند، افراد شاید تمایل داشته باشند تا با تمرکز بر روی فرهنگ و زبان آمریکایی، به دیدگاه‌های آن‌ها نزدیک‌تر شوند.

در این راستا، تفاوت‌های واضحی در مورد لغات، تلفظ و گرامر بین زبان آمریکایی و بریتیش وجود دارد. برای مثال، بریتانیایی‌ها از “colour” به جای “color” استفاده می‌کنند. این تفاوت‌ها ممکن است باعث ایجاد اشتباه در فراگیری زبان باشند. همچنین، در فرهنگ دو کشور نیز تفاوت‌های بسیاری وجود دارد. برای مثال، در بریتانیا معمول است که تشکیل دعواها با دستان انجام شود، اما در آمریکا معمول است با پای‌ها دعوا کرد.

از آن‌جایی که فرهنگ و زبان دو مفهوم پیوسته با یکدیگر مرتبط هستند، بنابراین گرایش به بریتیش یا آمریکایی می‌تواند تاثیرات عمیقی روی غرایز و عادات افراد داشته باشد. مثلا، شاید فردی که به بریتیانیایی علاقه‌مند است، به مدل زندگی بریتانیایی پایبند شود و معمولات آن‌ها را انجام دهد. به عنوان دید ساده تر، افراد هم ممکن است زمانی به تفاوت‌های زبانی و فرهنگی بین دو کشور دقت کنند که درگیر یک مکالمه با یک نفر به تعلیق یک قیمت یا تشکیل یک دعوا باشند.

مزایای و معایب داشتن گرایش به بریتیش یا آمریکایی

گرایش به زبان انگلیسی بسیار مفید است و این یکی از مزایاست که می‌توان با بررسی دو گرایش به بریتیش و آمریکایی درک بهتری از این موضوع پیدا کرد. با توجه به سابقه تاریخی و پراکندگی زبان انگلیسی در گوشه و کنار دنیا، آموزش زبان انگلیسی به دلیل گسترش سراسری آن بسیار مهم است. گرایش به یکی از دو استایل آمریکایی و بریتیش به دلیل تفاوت‌های خاص در ادبیات و فرهنگ ساختار جملات و روش صحبت کردن کاربردی است.

با تمرکز بر روی بریتیش، می‌توان گفت که داشتن گرایش به این استایل زبان انگلیسی بهترین راه برای آموزش مفهوم دقیق انگلیسی است. به دلیل دستور زبان بیشتر و درست، دارای بیان همه جانبه و دقیق‌تری است. همچنین در فرهنگ بریتانیا اولویت به کاربرد جملات به شیوه مرسوم داده می‌شود که به نظر آمریکایی‌ها بدیهی نیست. با این حال، یکی از معایب داشتن گرایش به بریتیش این است که به‌دلیل خاصیت فرهنگی این کشور، برخی کلمات و عبارات ممکن است برای فرهنگ‌های دیگر به نظر عجیب و غریب بیاید.

به طور مشابه، داشتن گرایش به استایل آمریکایی هم با مزایا و معایب خود همراه است. با توجه به تأثیر زبان انگلیسی در اکثر جوامع امروزی، این استایل به شیوه ساده‌تر و روزمره‌تر صحبت کردن در گزارش‌ها و آثار فرهنگی در آمریکا شناخته شده است. این استایل دارای واژگان ساده و روزانه است که به راحتی درک می‌شود و همچنین تلفظ کلمات به شکل راحتی صورت می‌گیرد. با این حال، یکی از معایب این استایل این است که ممکن است تعداد زیادی از عبارات و کلمات به دلیل استفاده بیشتر در جامعه، زیرا بسیاری از فرهنگ‌ها این استایل را برای زبان اول خود انتخاب کرده‌اند، در فرهنگ دیگر عجیب و غریب به نظر بیاید.

بنابراین، داشتن گرایش به یکی از این دو استایل زبان انگلیسی می‌تواند بسته به منبع آموزش و هدف پرورش دادن زبان انگلیسی مزایا و معایب مختلفی داشته باشند. باید به یاد داشت که هر دو استایل انگلیسی بسیار به یکدیگر شبیه هستند و شخص با آموزش در هر دو استایل همزمان با هم و به‌شیوه موفقیت‌آمیزی می‌تواند در زبان انگلیسی پیشرفت کند.

چرا در فرهنگ پاپ انگلیسی آمریکایی بریتیش یا برعکس موثر است؟

فرهنگ پاپ، مجموعه ای از فرهنگ های مدرن و محبوب است که به صورت گسترده در دنیا شناخته شده است. در این فرهنگ، اصطلاحات، بیانیه ها و سبک های مختلفی وجود دارند که در زبان انگلیسی به دو دسته بریتیش و آمریکایی تقسیم می‌شوند. به طور کلی می‌توان گفت که تفاوت‌های بین این دو دسته در مورد تلفظ، املا، کلمات و حتی ساختار جمله وجود دارد.

هر دو نوع فرهنگ پاپ در جوامع رو به رشد و پویا واقع شده‌اند، اما برای مخاطبان در مناطق مختلف دنیا، یک پیام متفاوت می‌تواند موثر باشد. به طور مثال، یک فرهنگ پاپ بریتیش برای مخاطبان انگلیسی و اروپایی می‌تواند بسیار مؤثر و قابل فهم باشد، اما برای مخاطبان در ایالات متحده آمریکا، ممکن است مبهم و کمی سخت باشد.

علاوه بر این، هر دو نوع فرهنگ پاپ به دلیل تفاوت‌هایی در تلفظ و کلمات، ابزارهای مختلفی برای انتقال احساس و ایده به مخاطبان خود دارند. برای مثال، استفاده از لهجه بریتیش می‌تواند در فرهنگ پاپی که به صورته‌ای ملایم و دلنشین برای شنوندگان خود است، کاربرد بیشتری داشته باشد. از طرف دیگر، استفاده از لهجه آمریکایی در فرهنگ پاپی که برای جوانان شهری و آمریکایی طراحی شده است، می‌تواند آن را قابل استفاده برای جامعه هدف های داخلی کند.

به طور کلی، می‌توان گفت که هر دو نوع فرهنگ پاپ برای مخاطبان خود می‌توانند مفید و اثربخش باشند. اما تفاوت‌های آن‌ها در روش شناخته شدن، فرهنگی و زبانی که اختلاف‌های موجود در آن می‌تواند بر روابط و تأثیر آن‌ها بر جوامع مختلف دنیا تأثیرگذار باشد.

بهترین روش یادگیری زبان به توجه به گرایش ترجیحی

روش‌های مختلفی برای یادگیری زبان وجود دارد که متناسب با گرایش ترجیحی افراد می‌تواند انتخاب شود. در این مطلب بهترین روش‌های یادگیری زبان به توجه به گرایش ترجیحی برای متقاضیان ارائه می‌دهیم.

برای افرادی که امکان تحصیل در کشورهای زبان اصلی را ندارند، یادگیری زبان به وسیله دوره‌های آنلاین، کتاب‌های زبان، ویدئوهای آموزشی و کلاس‌های زبان می‌تواند گزینه‌ی مناسبی باشد. دوره‌های آنلاین، در بسیاری از موارد به صورت رایگان در دسترس هستند و می‌توانند به روشی سریع و آسان باعث یادگیری زبان شوند. کتاب‌های زبان نیز به عنوان وسیله‌ای همیشگی برای یادگیری زبان و همچنین در تمام سطوح زبان قابل استفاده هستند.

برای افرادی که می‌خواهند با محیط زبان اصلی آشنا شوند، سفر به کشورهای زبان اصلی یک گزینه عالی است. در این روش، در محیط زندگی و کار افراد تمرین شده و این تمرین به بالا بردن سطح زبان آنان کمک می‌کند. افراد می‌توانند هنگام سفر در مراکز آموزش زبان شرکت کنند، با افراد بومی گفتگو کنند و با مطالعه کتاب‌ها و مجلات در زبان اصلی و تماشای فیلم های زبان اصلی سطح زبان خود را تقویت کنند.

افرادی که تمایل دارند با یک استاد زبان کار کنند، می‌توانند به کلاس‌های زبان مراجعه کنند. کلاس های زبان در مراکز آموزشی زبان و دانشگاه‌ها در دسترس هستند. در آموزشگاه های زبان، دانشجویان علاوه بر یادگیری مکالمه، تمرین نوشتاری و خواندن متون در سطوح مختلف، با فرهنگ و رسوم کشورهای انگلیسی زبان و تاریخ آن‌ها نیز آشنا می شوند.

در نهایت، برای افرادی که می‌خواهند به روش های مدرن تر مراجعه کنند، استفاده از تکنولوژی و نرم افزار های آموزشی می تواند تمرین زبان شان را بالا برده و سبب پیشرفت در سطح زبان شان شود. از نرم افزارهای کمک زبان در این زمینه می توان نام برد که شامل نشریات زبان اصلی، دیکشنری های کامل، نرم افزارهای تلفظ، ویدئوهای آموزشی و ... می شود.

به طور کلی، بهترین روش یادگیری زبان به توجه به گرایش ترجیحی فرد، بستگی به محیط، وضعیت زمانی، نیازهای شخصی و هدفهای یادگیری فرد دارد و از این رو هر فرد با توجه به ویژگی های شخصی خود می تواند برای یادگیری زبان روشی را انتخاب کند که بهترین نتیجه را داشته باشد.