دانلود فیلم زندان زنان 1379 به کارگردانی منیژه حکمت

در زندانهای زنان اتفاقاتی جریان دارد که در زندانهای مردان خبری از آن نیست. ولی دانسته‌های بیننده، حال به هر دلیلی، باز به صورت شنیده‌ها باقی می‌ماند و این تصویر متحرک جلوهٔ جدیدی ارایه نمی‌دهد. تنها اتفاقی که ویژهٔ زنان است و در این زندان مجهول می‌افتد، زایش است. البته این ویژگی را امروزه در هر فیلمی می‌توان دید.

تنها جایی از فیلم که تماشاگر سیاهی و تلخی اسفناکی احساس می‌کند، صحنه گلاب آدینه. البته خانم آدینه همان نقش دوست داشتنی و تأثیرگذارش را بازی کرده است و به نظر می‌رسد که کارگردان کاری انجام نداده است و این خود گلاب آدینه است و بس. خانم رویا نونهالی باوجود داشتن شناسنامه‌ای مبهم، از عهدهٔ نقش تا حدودی برآمده است. خانم رویا تیموریان هم به دلیل اینکه بازیگر توانایی هستند-حداقل در تئاتر-تا حدی توانسته‌اند کارشان را انجام دهند ولی به دلیل تاریک بودن بسیاری از ابعاد شخصیتی خواهر طاهره، ایشان در بطن فیلم جای نگرفته‌اند.

منیژه حکمت زاده سال ۱۳۴۱ از تهیه‌کنندگان و کارگردانان ایرانی است. اولین فیلم وی فیلم زندان زنان بود و پس از آن فیلم سه زن و لالایی را ساخت. جاده قدیم، بندر بند و ۱۹ از جمله فیلم های دیگری است که وی کارگردانی کرده است. فیلم زندان زنان فیلمی ایرانی است که توسط منیژه حکمت در سال ۱۳۷۹ ساخته شده و در سال ۱۳۸۰ در سینماهای سرتاسر کشور به اکران درآمد. خانم پگاه آهنگرانی در سه نقش متفاوت ظاهر می‌شود که هرکدام متعلق به دورهٔ خاصی هستند.

فیلم زندان زنان فیلمی درام و اجتماعی می باشد که کارگردانی و نویسندگی آن توسط منیژه حکمت و فرید مصطفوی انجام شده است. فیلم سینمایی ایرانی زندان زنان یکی از معدود فیلم های زن محور در سال ۱۳۷۹ می باشد و از جهاتی نیز توانست کلیشه های موجود را بشکند. این فیلم روایت گر مشکلات زنان ایرانی در داخل زندان هاست و به نحوی به مسائل مرتبط با حقوق زنان می پردازد.

ولی افزایش تعداد زندانیان از اپیزود اول تا اپیزود سوم بسیار محسوس است. در طول این هفده سال بر تعداد زندانیان افزوده شده است نه مجرمین. این زندانیان انسانهای معصوم و رانده شدهٔ جامعهٔ امروزند که جرمشان خیابان‌گردی یا بی‌خانمانی است. هفده سال پیش قاتلین را به زندان می‌انداختند مثل میترا شاکر، ولی امروز خیابان‌گردهایی مثل اسی نوجوان.

اسی دختری است که ادای پسرها را درمی‌آورد و این نقش به دلیل بچگی و ظرافت برای خانم آهنگرانی مناسبتر است و او حتی توانسته است تا حدودی از عهدهٔ آن برآید. امّا چگونه می‌تواند این آدم کوچولوی سیاسی اپیزود اول به عاشق ساده‌دل بی‌ریای اپیزود دوم تبدیل شود؟ و سپس به دختر پسر نمای شیطانی بدل شود که نشاط و زندگی در او دیده می‌شود؟ شخصیت اول افسرده است. امّا اسی در اپیزود سوم نمی‌داند چه کار می‌کند، کودک است و کودکانه رفتار می‌کند. هیچ نقطهٔ مشترکی بین این سه نقش دیده نمی‌شود و نمی‌دانم خانم حکمت چه اصراری داشته‌اند تا خانم آهنگرانی هر سه نقش را ایفا کند. خیلی سعی کرده‌ام نقاط مشترکی بین این سه شخصیت بیابم ولی موفق نشده‌ام. بیننده این اتفاقات را ندیده است، فقط شنیده است ولی حالا می‌خواهد به صورت تصویر متحرک بر روی پردهٔ سینما ببیند اما همهٔ آنچه در زندانهای مردان می‌بیند اینجا هم می‌بیند.

شما کاربران عزیز می توانید فیلم خاطره انگیز و دلهره آور زندان زنان را با بالاترین کیفیت موجود از وب سایت ایرانیان دانلود دریافت نمایید. پگاه (پگاه آهنگرانی) دختر جوان زندانی که با میترا دوستی نزدیکی دارد و ظاهراً جرمش نیز سیاسی است، پس از برگزاری تک نوازی ویلنسل برای اعدام برده می‌شود. یکی از زندانیان که حامله است، وقتی هواپیماهای عراقی، بمب‌هایشان را برفراز تهران می‌ریزند و شهر در تاریکی کاملی فرومی‌رود، توسط میترا که دانشجوی مامایی بوده، وضع حمل می‌کند.

مهری شیرازی چهره‌پردازی یا طراحی گریم فیلم زندان زنان را برعهده داشت. از دیگر عوامل اثر می‌توان به شهریار کلهر مدیر صحنه فیلم زندان زنان، اشاره کرد. در مجموع بیش از 17 نفر در تولید فیلم زندان زنان نقش داشته‌اند و هر یک از آنها در منظوم یک صفحه اختصاصی دارند. فیلم سینمایی زندان زنان به‌کارگردانی منیژه حکمت در 21 سال پیش یعنی سال 1379 در گونه درام تولید شده است. سیروس تسلیمی و منیژه حکمت تهیه‌کنندگان زندان زنان این فیلم را، به‌عنوان محصول کشور ایران تهیه کرده‌اند. کاربران نیز در 1 لیست از فیلم زندان زنان یاد کرده‌اند.

مخاطب پس از دیدن فیلم، زندانی را که قبلا دیده بود یا می‌شناخت، با این زندان مقایسه می‌کند و متوجه می‌شود که فقط بندی از زندان را دیده است. وی به هیچ عنوان این زندان را قبول نمی‌کند و به هیچ‌وجه جریانات داخل زندان را باور ندارد. اگر قبول کنیم که تبلیغات فیلم مهم هستند، پس باید بپذیریم نکاتی که در تبلیغات ذکر می‌شود نیز مهم‌اند. پس چشم مخاطب مسلما پی این نکات ذکر شده در تبلیغات می‌گردد و این مخاطب می‌خواهد ابهامات و پوشیدگیهای این نکات را از دل فیلم دربیاورد و دریابد. امّا در مورد این فیلم خاص، این اتفاقات وارونه رخ می‌دهد. یعنی چشم مخاطب با دیدن جملهٔ ذکر شده در پلاکاردها، دنبال زندانی می‌گردد که زنانی دور از چشم مردم در آنجا به سر می‌برند و حالا این در به رویشان باز شده است و قرار است ناگفته‌های چندین و چند ساله را بازگوید.

برای اسی (بچهٔ گل‌اندام) و همنوعان او، زندان محفلی برای خوشگذرانی و آسایش است. اجتماع اسی و مانند او را نمی‌پذیرد و آنها جایی برای ماندن ندارند. خاکستری شدن دیوارهای بند در اپیزود سوم هم می‌خواهد همین معنی را بگوید. آرمانها و انگیزه‌های خواهر طاهره هم تدریجا کمرنگ می‌شود و دیگر برای عوض کردن شرایط کاری نمی‌کند بلکه در حفظ شرایط موجود می‌کوشد. زندان زنان در دوره ششم جشن خانه سینما حضور داشت و جوایزی از جمله بهترین فیلم، بهترین فیلمنامه، بهترین بازیگر نقش اول زن (رویا تیموریان) و … را از آن خود کرد. ده سال بعد، در سال ۱۳۷۲، دختر جوانی به نام سحر را به زندان می‌آورند، تفاوت حالا با گذشته اینست که جز میترا و طاهره یوسفی، از زندانیان و زندان بانهای قبلی، کسی در زندان نیست.

همچنین در بخش بررسی فیلم زندان زنان 7 نفر از میان مردم به نقد و تحلیل خود از زندان زنان پرداخته‌اند. تاکنون در صفحه اختصاصی فیلم زندان زنان در منظوم اطلاعات بسیاری توسط پژوهشگران و مردم ثبت شده است؛ در بخش گالری عکس و پوستر فیلم زندان زنان 100 عدد، گردآوری و درج شده است. همچنین تاکنون در بخش‌های ویدئو و تیزر فیلم زندان زنان، حواشی فیلم زندان زنان، دیالوگ برتر فیلم زندان زنان، سوتی فیلم زندان زنان و نقد فیلم زندان زنان هنوز موردی ثبت نشده است.

زندان زنان (womens prison) فیلمی در ژانر درام به کارگردانی و تهیه‌کنندگی منیژه حکمت و نویسندگی فرید مصطفوی (بر اساس طرحی از منیژه حکمت) محصول سال ۱۳۷۹ است. پگاه آهنگرانی، رؤیا نونهالی و رؤیا تیموریان از بازیگران این فیلم هستند. زنانی که در زندان حضور دارند (هم زندانیان و هم زندانبان) هیچکدام هویت روشنی ندارند. نمی‌دانم واقعا زنان زندان اینگونه هستند یا نه؟ هیچکدام تلخی و ناامیدی در زنان زندانی دیده نمی‌شود. از اینکه در زندان بسر می‌برند خیلی هم ناراحت به نظر نمی‌رسند. بیشتر به کارگردانی در یک کارخانه می‌مانند که گاه‌به‌گاه اعتصاب می‌کنند و شلوغی به راه می‌اندازند؛ آنهم نمایشی، نه واقعی.

در فیلم زندان زنان حدود 6 بازیگر جلوی دوربین رفته‌اند که از نظر تعداد بازیگران می‌توان زندان زنان را یک اثر کم‌بازیگر و با تعداد شخصیت‌های داستانی کم عنوان کرد. متوسط سن بازیگران زندان زنان براساس میزان سنی که از آنها در دایرةالمعارف آنلاین سینما و تلویزیون یعنی منظوم ثبت شده، 59 سال است که نشان می‌دهد بازیگران زندان زنان عمدتا از نظر سنی افرادی پیر و باتجربه هستند. فیلم ایرانی زندان زنان ساخت کشور ایران و در ژانر اجتماعی و به کارگردانی منیژه حکمت می باشد. در فیلم سینمایی زندان زنان بازیگرانی مانند گلاب آدینه ، مریم بوبانی ، رویا نونهالی ، فرخنده فرمانی و… به هنرنمایی پرداخته اند.

یک سیر دایره‌ای در طول فیلمنامه اتفاق می‌افتد که به نظرم نقطهٔ قوت فیلم است. بازگشت دختر گل‌اندام و گل‌اندامهایی که به دلیل مشکلاتی اجتماعی و فقر و مردسالاری خشن به بند می‌افتند، گویای مسایل عمیق اجتماعی است که فرد را به یک جمع بسط می‌دهد و این مسأله خوب نشان داده شده است. بچهٔ گل‌اندام در زندان به دنیا می‌آید، از زندان بیرون می‌رود و وارد اجتماع می‌شود. اجتماع بیرون او و امثال او را نمی‌پذیرند و دوباره راهی این دیار می‌کند.

در اپیزود اول نقش پگاه زندانی را ایفا می‌کند که به دلیل مسایل سیاسی به بند افتاده است. کجای خانم آهنگرانی به آدم سیاسی می‌خورد؛ آن هم آدمهای سیاسی اوایل انقلاب؟ امروز هرکسی می‌تواند سیاسی باشد و کار سیاسی انجام دهد، چون بسیاری از مردم ما سیاست‌زده شده‌اند ولی در چهار سال اول انقلاب آدم سیاسی بودن کار هر کسی نبود. در اپیزود دوم نقش سحر زندانی را ایفا می‌کند که به دلیل عشق و عاشقی به بند افتاده است. دختر عاشقی که چشم به راه معشوق دارد، بسیار بانشاط و سرحال به نظر می‌رسد و حتی رل عروس خانمها را هم بازی می‌کند. در اپیزود سوم، نقش بسیار کلیدی و احساسی اسی (سپیده) دختر گل‌اندام اعدام شده را ایفا می‌کند. (تصویرتصویر) فیلم را اگر به سه اپیزود تقسیم کنیم، هرکدام در دورهٔ خاصی اتفاق می‌افتد.

دیزالوها و فیداوت‌های بی‌مورد، فقط برای پرکردن حوصلهٔ تماشاگر است. دوربین وقتی که از حالت سکون بیرون می‌آید و می‌خواهد حرکت کند، خیلی ناشیانه عمل می‌کند. انگار خانم حکمت مجبور شده است در جاهایی دوربین را حرکت دهد. کادربندی‌های بسیار ساده و بدون کمپوزیسیون دقیق و ساکن بودن دوربین و حرکتهای اجباری و بی‌مورد آن اصلا در ساختار فیلم نمی‌گنجد. رویا نونهالی، بازیگر و کارگردان تئاتر، سینما و تلویزیون اهل ایران است. سریال های خواب و بیدار و شهرزاد و فیلم‌های ماهی ها عاشق می شوند، زندان زنان و عروسی خوبان از جمله آثاری است که وی در آن‌ها بسیار خوش درخشیده است.

یکی از مشکلات اساسی زندانهای همه دنیا، باجگیری‌های زندانبان است. کارکنان این زندان خیلی آلوده نمی‌شوند و پاک می‌مانند. زندان پر از تلخی و سیاهی است، ولی این زندانی که خانم حکمت به ما نشان داده‌اند، تلخ و سیاه نیست. تنها مسأله‌ای که دل مخاطب را به درد می‌آورد، صحنه سوءاستفاده جنسی زیور از سحر است، که این مسأله هم نه تازگی دارد و نه چندان گویاست؛ نه ویژه زندان زنان است.

خانم (تصویرتصویر) جوادی هم مدام از شلوغی داخل زندان توسط زندانیان صحبت می‌کند. امّا کدام شلوغی؟ این مسأله نیز همچون بسیاری از مسایل دیگر گنگ و مبهم باقی می‌ماند. زندانیانی که در این زندان حضور دارند باتوجه به تبلیغات تا به امروز (روز اول نمایش عمومی فیلم) دیده نشده‌اند یعنی دور از چشم مخاطب بوده‌اند و مخاطب هیچگونه پس‌زمینه‌ای دربارهٔ آنها ندارد.

میترا از زندان می‌رود، اما طاهره یوسفی تنها در زندان می‌ماند. سال ۱۳۶۲، زندان زنان، زندانیان دست به شورش می‌زنند، طاهره یوسفی (رویا تیموریان) رئیس جدید زندان، بین آنها می‌رود تا آرامشان کند و بالاخره هم با اعمال مقررات سختگیرانه اش زندانیان را وادار به آرامش و تسلیم می‌کند. طاهره یوسفی با یکی از زندانیان به نام میترا (رویا نونهالی) که مرتکب قتل ناپدری اش شده، درگیر می‌شود. میترا که در میان زندانیان نفوذ زیادی دارد زیر بار دستورهای طاهره یوسفی نمی‌رود و هر بار به بهانه ای مجازات می‌شود. طاهره یوسفی با یکی از زندانیان به نام میترا که مرتکب قتل ناپدری اش شده، درگیر می‌شود. کارکنان زندان و زندانبانان به مرور آلوده و به باجگیر تبدیل می‌شوند ولی این مسأله پیشرفت نمی‌کند.

اما مخاطب با علامت سؤالهای بی‌شماری از سالن سینما خارج می‌شود. سؤالاتی که البته در طی تبلیغات گستردهٔ فیلم در ذهن این مخاطب کنجکاو رشد کرده است. اگر از تصویربرداری فیلم زندان زنان خوشتان آمده و یا دوستش ندارید، بهتر است بدانید مدیر فیلمبرداری آن داریوش عیاری بوده است. نظرتان درباره ضرباهنگ و تدوین فیلم زندان زنان چیست؟ تدوین زندان زنان را مصطفی خرقه‌پوش انجام داده است. اگر صدای زندان زنان به‌گوشتان نشسته و یا از آن ناراضی هستید، شما را با صدابردار فیلم زندان زنان یعنی محمود سماک‌باشی آشنا می‌کنیم. جمشید آهنگرانی طراحی صحنه فیلم زندان زنان را انجام نموده است.

زن جوان به نام لینا رومی پس از کشتن تصادفی پدرش که قصد تجاوز به او را داشت به زندان فرستاده می شود. او در داخل زندان باید با یک نگهبان شرور و یک پزشک مختلط و انواع لزبین های گرسنه جنسی برخورد کند. تمامی حقوق مطالب و قالب برای ایران سینما محفوظ است و هرگونه کپی برداری بدون ذکر منبع ممنوع می باشد.

قطعا ما و شما به این حد قانع نیستیم؛ باید به‌کمک علاقمندان فیلم، سریال و تئاتر، این دایرة‌المعارف آنلاین و بانک اطلاعات هنرمندان و آثار سینما، تلویزیون و تئاتر را کامل و کامل‌تر کنیم. در سال ۱۳۷۹، فضای زندان کاملاً عوض شده‌است، گرد پیری بر سر طاهره یوسفی و میترا نشسته و آنها رابطهٔ خواهرانه ای باهم دارند. سپیده از زندان فرار می‌کند، قصد او خروج از مملکت است، میترا که از قصد او آگاه شده به تکاپو می‌افتد تا او را پید کند.

میتوانید این فیلم را با لینک مستقیم و کیفیت عالی از ویپو فیلم دریافت کنید. چنین به نظر می‌رسد که فیلمساز با ترفند دوربین ساکن و کادرهای ساده خواسته است به ساختار مستند نزدیک شود یا حتی خواسته است روایتگری باشد که هیچگونه دخالتی در رخدادها ندارد ولی دیزالوها و فیداوت‌های بی‌مورد فیلم اصلا جوابگو نیستند. باز هم مثل همیشه، گلاب آدینه با بازی درخشانش در چند دقیقه فوق العاده است.

سالیان سال است در همهٔ فیلمهای ایرانی (چه قبل از انقلاب و چه بعد از انقلاب) شخصیتهای معمولی و تعریف شده‌ای از زنان می‌بینیم که دیگر کهنه و دورانداختنی شده‌اند. در فیلم خانم حکمت برخلاف جسارتی که از آن انتظار می‌رفت،‌ هیچگونه تازگی دیده نمی‌شود. خانم حکمت به‌عنوان یک فیلمساز زن، از زنان شخصیتهای فیلمفارسی‌های آشنا را ساخته است. از محتوا و داستان فیلم زندان زنان چقدر اطلاع دارید؟ فیلم‌نامه زندان زنان توسط منیژه حکمت نوشته شده است. هیچ مخاطبی با دیدن فیلم زندان زنان متوجه نمی‌شود که فیلمساز این فیلم زن است.

سپیده از زندان فرار می‌کند، قصد او خروج از مملکت است، میترا که از قصد او آگاه شده به تکاپو می‌افتد تا او را پیدا کند. اما برای خروج از زندان نیاز به وثیقه ای سنگین و ضامنی معتبر دارد. طاهره یوسفی سعی می‌کند به او کمک کند و چون در می‌یابد که میترا از تلاشش نتیجه ای نگرفته، پس سند خانه خودش را به عنوان وثیقه آزادی میترا می‌سپارد تا او بتواند بیرون از زندان سپیده را پیدا کند.

ده سال بعد، در سال ۱۳۷۲، دختر جوانی به نام سحر (پگاه آهنگرانی) را به زندان می‌آورند، تفاوت حالا با گذشته اینست که جز میترا و طاهره یوسفی، از زندانیان و زندان‌بان‌های قبلی، کسی در زندان نیست. یکی از زندانیان که برای خودش دار و دسته فساد در داخلی زندان به هم زده، چندبار سعی می‌کند تا سحر را به دام بیندازد امّا هربار میترا با حمایتش مانع می‌شود تا این که زن بالاخره یک شب از سحر سوءاستفاده جنسی می‌کند. زندان بهم می‌ریزد و طاهره یوسفی، که حالا بعد از ده سال روابط نزدیک تر و دوستانه تری با میترا دارد وارد عمل شده و زن فاسد کشته می‌شود. در سال ۱۳۷۹، فضای زندان کاملاً عوض شده است، گرد پیری بر سر طاهره یوسفی و میترا نشسته و آنها رابطهٔ خواهرانه ای باهم دارند. روزی دختر جوانی را به زندان می‌آورند که دوستانش او را اسی صدایش می‌کنند. میترا که به او احساس مادرانه ای پیدا کرده، درمی یابد که او همان سپیده است که در زایمان به مادرش کمک کرده بود.

او برای نقش‌آفرینی در مرد بارانی (۱۳۷۸)، گوشواره (۱۳۸۵)، و شیفتگی (۱۳۹۲) نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره فیلم فجر شده‌است. از جمله فیلم‌های دیگر او می‌توان به مریم مقدس، سنتوری، پستچی سه بار در نمی‌ زند، چه خوبه که برگشتی و ملاقات خصوصی اشاره کرد. به گزارش خوبو، زندان زنان یکی از بهترین فیلم‌های دهه هشتاد سینمای ایران و موفق‌ترین اثر منیژه حکمت است. این فیلم از سایت معتبر IMDB، نمره متوسط 6.5 را کسب کرده است. سلام خسته نباشید ممنون میشم تو کانال تلگرامیتون فیلم های سینمایی زندان زنان ساخته منیژه حکمت و فیلم دختری با کفشهای کتانی رو بزارین تو کانال تلگرامتون . فیلم بیشتر از اینکه مسأله زندانیان باشد، مسألهٔ زندانبانان و رابطهٔ متقابل آنان با زندانیان است.

چطور ممکن است زنان در زندان فقط به زایش و پخت و پز بیندیشند؟ لااقل زنان زندانی مسایل پیچیده‌تری دارند که در این مکان سخت و خشن هم رخ می‌نماید. امروزه زنان خانه‌دار هم مسایل پیچیدهٔ خود را دارند، چه رسد به زنانی که به دلیل ارتکاب جرم به زندان افتاده‌اند. این زنان نمی‌توانند مثل زنان خارج از زندان که در خانه‌های امن خود زندگی می‌کنند، عمل کنند ولی در این فیلم اینگونه است. اگر در فیلمی اپیزودیک، در هر اپیزود المان مشترکی دیده ‌ می‌شود در فیلم خانم حکمت، خانم پگاه آهنگرانی، دختر فیلمساز است و بس.

قرار است شخصیتهای بسیار جدید و رخدادهای بسیار نو مخاطب را میخکوب کند و کاری کند تا مخاطب چشم از پردهٔ سینما برندارد. ولی هیچکدام از این شخصیتها چیز جدیدی برای گفتن ندارند. همان شخصیتهای کلیشه‌ای و آشنای بیرون از زندان هستند. زندان زنان فیلمی است که در ژانر درام توسط منیژه حکمت ساخته شده است.